Blog

Bycie rodzicem to niezwykła podróż, która daje niezliczone możliwości rozwoju osobistego i nauki. Gdy przechodzimy przez różne etapy rozwoju naszego dziecka, kluczowe znaczenie ma kultywowanie własnych mocnych stron i wykorzystywanie ich do tworzenia przyjaznego środowiska. Wielu świadomych dorosłych potrafi rozpoznać co jest ich mocną stroną, często pomaga w tym informacja zwrotna od osób z naszego otoczenia, również zawodowego. Może nam w tym być również przydatne badanie Clifton Strengths, zwane potocznie „testem Gallupa”.

Wykorzystując swoje mocne strony, możemy wzmocnić siebie jako rodziców i poprowadzić nasze dzieci do pełnego wykorzystania ich potencjału. W tym artykule pochylam się na tym, co to znaczy być „wystarczająco dobrym” rodzicem, na poszczególnych etapach rozwoju dziecka i podpowiem, w jaki sposób świadomość własnych talentów wg Gallupa może pozytywnie wpłynąć na Twój styl rodzicielski i samopoczucie w tej niezwykłej roli.

„Wystarczająco dobry” rodzic to taki, który zapewnia miłość, wsparcie i wskazówki, jednocześnie uznając swoje niedoskonałości. Zamiast dążyć do nieosiągalnej doskonałości, skupia się na stworzeniu przyjaznego środowiska, w którym dziecko może się rozwijać i wzrastać. Co to oznacza na co dzień? Że pozwala np. próbować co raz to nowych hobby (ustalając rozsądne granice wspierające trening wytrwałości – np. syn chce teraz judo? Ok, zapisuje się na 3 m-ce, a po ich upływie siadamy i sprawdzamy czy chce kontynuować, co mu to dało, czego się nauczył, jeśli nie chce to dlaczego nie chce, itp. – ale ustalamy, że 3 m-ce trzeba wytrwać by to wszystko sprawdzić – choć oczywiście pamiętajcie, że gdyby działo się tam coś zagrażającego zdrowiu (również mentalnemu) lub życiu, to przerywamy, wtedy żadna z tych zasad nie jest sensowna).

Wystarczająco dobry rodzic zdaje sobie sprawę ze znaczenia własnego samopoczucia i rozwoju osobistego, ponieważ te czynniki znacząco wpływają na jego zdolność do wspierania rozwoju dziecka. Zestresowany, napięty i pełen lęku rodzic nie da rady być wsparciem i przewodnikiem. W tym świetle zupełnie inaczej wygląda dbanie o siebie – zarówno w koncepcie fizycznym, jak i mentalnym.Ponadto jest mnóstwo prawdy z tym stwierdzeniu, że „dzieci nas rzadko słuchają, a dużo częściej naśladują”. Dlatego rodzic chcąc stymulować dziecko do rozwijania własnych talentów, powinien być świadomy własnych i pokazywać dziecku, rozmawiać z nim o tym, co mu przychodzi z łatwością, jak korzysta z tego daru w codzienności i jakie znaczenie ma zrozumienie, że każdy z nas jest inny i na tej unikatowości może budować swoje poczucie szczęścia, jednocześnie uzupełniając się w relacjach z innymi ludźmi. I tak nawet 5-latek zrozumie, że jeden rodzic ma dużo więcej cierpliwości i zawsze drąży do zgody i porozumienia (talent ZGODNOŚĆ), podczas gdy drugi podejmuje szybko działanie i skupia się na rozwiązaniu problemu (NAPRAWIANIE). Niebagatelne znaczenie ma dla rodziców przegadanie swoich talentów nawzajem i zrozumienie jak działają w tym „zespole” jakim jest para i rodzina [może w tym pomóc wspólna sesja talentowa).

Ten sam rodzicielski talent na różnych etapach rozwoju dziecka będzie miał inne zadania, bo zmieniają się potrzeby dziecka.  Zobacz:

         Dziecko w przedszkolu:

• Talent rodzicielski: Empatia
  • Przykład: Rodzic o silnej Empatii może rozumieć i potwierdzać emocje swojego dziecka, oferując komfort i pewność w chwilach niepokoju lub stresu – „widzę, że jest ci smutno, opowiesz mi o tym?”

Dziecko w wieku szkolnym (7-10 lat):

• Talent rodzicielski: Empatia
  • Przykład: Rodzic o doskonałych umiejętnościach empatyzowania może zaangażować swoje dziecko do ćwiczeń regulujących emocje a następnie w rozmowę , zachęcając je do otwartego wyrażania swoich lęków, radości i stanów emocjonalnych – uczymy w ten sposób regulacji emocji.

Młodszy uczeń (11-15 lat):

• Talent rodzicielski: Empatia
  • Przykład: Rodzic, który posiada zdolności empatyzowania, w tym okresie staje się lustrem, w którym dzięki użyciu parafrazowania, powtarzania młody człowiek może siebie zobaczyć lepiej ( w tym okresie ze względu na zmiany w organizmie dzieci mają szczególnie trudno, a rodzic który akceptuje i sprawdza „a, czyli słyszę, że jesteś teraz wściekła” zamiast „co się wściekasz, nie ma o co, ja w twoim wieku…” buduje podstawę zdrowej, głębokiej relacji z przyszłym dorosłym, pomaga zaufać sobie i budować poczucie pewności – wszystko ze mną ok

Starszy nastolatek (16-19 lat):

• Talent rodzicielski: Empatia
  • Przykład: rodzic z empatyzującym nastawieniem może zainspirować nastolatka do mądrego towarzyszenia innym, pomocy zgodnej z potrzebami innych ludzi (zapytaj najpierw czy ktoś jej chce a potem o to jakiej potrzebuje), to moment na doświadczenia wolontariatu – uczymy w ten sposób, że nikt w pojedynkę nie przetrwa i że człowiek jest istotą społeczną – potrzebujemy siebie nawzajem

Młody dorosły (20-25 lat):

• Talent rodzicielski: Empatia
  • Przykład: rodzic, który potrafi empatyzować, może udzielać wskazówek, szanując autonomię swojego młodego dorosłego, pozwalając mu odkrywać własną ścieżkę, oferując jednocześnie wsparcie w razie potrzeby.

Kilka innych przykładów wykorzystania mocnych stron Gallupa w roli rodzica:

1. Talent rodzicielski: IDEATION [Odkrywczość]
   1. Przykład: rodzic z kreatywnym zacięciem może znaleźć i podpowiadać innowacyjne sposoby zaangażowania dziecka w naukę i rozwiązywanie problemów, sprawiając, że proces ten będzie przyjemny i stymulujący.
2. Talent rodzicielski: DISCIPLINE [Dyscyplina]
   1. Przykład: Rodzic z silnym poczuciem dyscypliny może ustanowić jasne granice i oczekiwania, zapewniając strukturę i spójność wzrostu i rozwoju dziecka.
3. Talent rodzicielski: DEVELOPER [Rozwijanie innych]
   1. Przykład: rodzic, który posiada cierpliwość, może spokojnie radzić sobie z trudnymi sytuacjami, oferując wskazówki i zrozumienie, zamiast reagować impulsywnie.
4. Talent rodzicielski: ADAPTABILITY [Elastyczność]
   1. Przykład: Rodzic, który potrafi się przystosować, może dostosować swój styl rodzicielski do zmieniających się potrzeb dziecka, co pozwala na elastyczność i spersonalizowane wsparcie.
5. Talent rodzicielski: RESPONSIBILITY [Odpowiedzialność]
   1. Przykład: Rodzic, który wyróżnia się w dotrzymywaniu słowa i podejmowanych zobowiązań, może wspierać niezależność i pewność siebie swojego dziecka, zachęcając je do przejmowania odpowiedzialności za swoje wybory i działania.

Stawanie się wystarczająco dobrym rodzicem to ciągła podróż, która wymaga samoświadomości, rozwoju osobistego i skupienia się na wykorzystaniu naszych indywidualnych mocnych stron. Rozumiejąc różne etapy rozwoju dziecka i dopasowując nasz styl rodzicielski pod kątem naszych mocnych stron, możemy stworzyć środowisko, w którym nasze dzieci będą mogły się zdrowo rozwijać. Pamiętaj, bycie wystarczająco dobrym rodzicem oznacza akceptację naszych niedoskonałości, zapewniając jednocześnie bezwarunkową miłość, wsparcie i przewodnictwo, bo tylko taka autentyczna mieszanka wzmacnia nasze dzieci.